Hoe kritisch zijn de stemmen in jouw hoofd?

Innerlijke, kritische stemmen

Ken je dat? Dat er in je hoofd –als het ware- iemand tegen je praat? Iemand die veel zaken beter of anders wil. Hoe stop je deze stem?
We noemen deze kritische stem ook wel innerlijke criticus. Een andere veelzeggende naam is de saboteur. Lisette Thooft noemt het in haar boek ‘Wie domme dingen doet, wordt wijs’: de rechter, tiran of innerlijke feeks.

Het om leren gaan met de saboteur is een belangrijk deel van onze persoonlijke ontwikkeling. Als ik terugkijk naar een jaar of 5 geleden, merk ik dat het nu veel rustiger is in mijn hoofd.

Dit gun ik jou ook en de methoden om dit te realiseren wil ik dus graag met je delen. Maar eerst kijken we terug naar hoe die stemmen destijds de boventoon voerden. Wat er gebeurde was het volgende:

De saboteur in de praktijk

Bijvoorbeeld na een training kwamen de stemmen opzetten “Vick, je hebt dit onderdeel vergeten, het is verkeerd gegaan”, “Foei, dit heb je veel te snel verteld”, “Tjonge, dit had je beter zus of zo kunnen doen”. Hoe lovend de feedback uit de groep ook was, naast mijn enthousiasme over het resultaat, bleven de stemmen me lastig vallen.

Begrijp me goed, het is prima om een training te evalueren, om er voor te gaan zitten en bekijken wat goed ging en wat volgende keer beter kan. Maar het evalueren gaat om een andere laag in ons bewustzijn, evalueren is niet de activiteit van de saboteur.

Naast het evalueren bleef mijn innerlijke criticus sarren en negativiteit verspreiden. Het tastte mijn zelfvertrouwen aan ondanks de positieve feedback van deelnemers aan de training. Er was geen evenwichtige balans tussen kritische en opbeurende stemmen. Kortom; het voelde niet goed dus het roer moest om!

Hoe snoer je kristische stemmen de mond?

Dat kan op veel verschillende manieren omdat de saboteur bij iedereen én bij ieder enneagramtype anders te werk gaat. Ieder mens is immers uniek? Iedereen hoort andere stemmen. Dus past bij iedereen een andere methode. Voor mij werkte het om kort en krachtig tegen de stem te zeggen “welterusten”. Dit maakte dat ik de stem tot zwijgen kon brengen. Ik liet de kritische stem letterlijk tot rust komen.

Het klinkt eenvoudiger dan het is, omdat deze methode veel aandachttraining vergt. Allereerst vraagt het om alert en wakker te zijn om op te merken dat de stem weer actief is. Want: hoe bewust zijn we van de kritische stemmen? Daarna volgt het proces met de saboteur de mond te snoeren.

ZelfkennisLab - blog - rust in hoofd

Rust en compassie in je hoofd

In de cursus ‘loslaten van innerlijke, kritische stemmen’ onderzoeken we eerst welke stemmen we horen. Vervolgens ontdekken we waar ze vandaan komen. De laatste stap is om leren gaan met de negatieve kritiek van de innerlijke criticus.

Iedere keer als ik de cursus met deelnemers doorloop, ga ik zelf ook weer op een diepere laag door deze materie heen. Het is telkens een ondersteuning om op een ander niveau milder naar mezelf te kunnen kijken. Dit leerproces blijft natuurlijk in ontwikkeling maar ik kan nu vaker tegen mezelf zeggen:

Alles gaat zoals het bedoeld is.

Deze compassie en mildheid gun ik jou ook!

Wil je meer methoden ontdekken om met mildheid naar jezelf te kunnen kijken, vraag dan hier de productbeschrijving aan van de cursus ‘vrij van zelfkritiek’.

Wat is jouw methode om met je innerlijke criticus om te gaan?
Deel je reactie in het commentaarveld hieronder om anderen te inspireren!
Om mijn dankbaarheid voor je input te tonen, stuur ik jou het E-book:

‘van zelfafwijzing naar zelfwaardering in 4 stappen’

Zo brengen we samen meer begrip en compassie in onze wereld.

Bedankt voor je aandacht!
Op jouw groei!

ZelfkennisLab - blog - E-book
Delen via FacebookDelen via TwitterDelen via Google+Delen via LinkedInDelen via E-mail

12 reacties op “Hoe kritisch zijn de stemmen in jouw hoofd?”

  • Jeanette schreef:

    Hej vick, Wat mij helpt om mijn innerlijke criticus, mijn zelfsaboteur los te laten is op te schrijven of te herhalen wat hij/zij zegt en denk. Daar na het te lezen, hem/haar te bedanken en op vakantie te sturen.

  • Petra Buis schreef:

    Ik stuur mijn innerlijke criticus, die overigens heel hardnekkig kan zijn, Liefdevol weg met de woorden: Het is niet waar wat je zegt. Het besef dat eigenlijk alles wat de innerlijke criticus zegt niet waar is lucht me op en geeft me vrijheid.De vier vragen van Byron Katie zijn de basis van mijn “methode”.

    • Vick Nieuwenhuis schreef:

      Mooie tip Petra. Het werk van Byron Katie ervaar ik ook als krachtig en effectief in counseling. Ik ben met je eens dat de innerlijke criticus zeer hardnekkig kan zijn.
      Jouw methode helpt om te beseffen dat een gedachte niet de werkelijkheid is.

  • Magda Visser schreef:

    Ha Vick,

    Mooi en eerlijk blog. Wat mij helpt is om ernaar te luisteren zoals ik als moeder naar mijn kind luister. Op het moment dat ik die stem serieus neem door ernaar te luisteren, en hem bedank, voelt hij zich gezien en gehoord en laat hij mij los en lost ook die kritische stem op. Zolang een kind geen aandacht krijgt, blijft het ook zeuren en op een vervelende manier aandacht vragen. Door hem weg te willen hebben, blijft hij juist langer op een lastige manier aanwezig. Dit is voor mij heel helpend.

    • Vick Nieuwenhuis schreef:

      Dank voor je reactie Magda. Fijn dat je het een eerlijk blog vindt. Eerlijkheid en openheid zijn voor mij belangrijke waarden.
      Het bedanken en aandacht geven in je tip vind ik erg mooi. De compassie klinkt erin door. Thnx!

  • Mirjam schreef:

    Tja, het kritische stemmetje in mijn hoofd heeft me lange tijd nare gevoelens gegeven. Niet goed voor mijn zelfvertrouwen. Nu probeer ik me bewust te zijn van deze gedachtes en ze te toetsen aan mijn voelen. Vaak ervaar ik dan dat ik niet achter de kritiek die ik mezelf geef, sta. Ik durf steeds meer te vertrouwen om mijn gevoel. Dat sterkt me om mezelf te waarderen en dichtbij mezelf te blijven.

    • Vick Nieuwenhuis schreef:

      Mooie open procesbeschrijving Mirjam! Goed dat je ziet dat je zelf niet achter de kritiek staat. Je herkent nu dus het verschil tussen je innerlijke criticus en jezelf. Dat is al een prachtige ontwikkelstap. Dank voor deze aanvulling.

  • Jet schreef:

    Ik word soms erg moe van mijn criticus. Mn de invloed die hij kan hebben op mijn emoties en gemoedstoestand. “Dank voor je suggestie maar ik heb m niet nodig” kan dan helpend zijn.

    • Vick Nieuwenhuis schreef:

      Hartelijk dank voor je aanvulling Jet. Dat is inderdaad een passende en vriendelijke affirmatie. Dank voor het delen. Ik stuur je graag het E-book op en hoop dat jouw innerlijke criticus minder streng wordt. Hartelijke groet, Vick

  • Karolien schreef:

    lieve zelfbewuste zielen
    Ik ben momenteel mijn kritische stemmen een naam aan het geven. Zo heb ik bijvoorbeeld al de perfectionist, controleur, rechter, schuldenaar herkent. Ik probeer me steeds bewuster van hun te worden. Ze krijgen een plekje, deze plekjes maak ik elke keer wat kleiner. Ze mogen er zijn. Ze helpen me om bewuster te worden en de creatieve, pure, eerlijke, rustige, lieve stemmen een groter plekje te schenken. Liefs

  • Vick Nieuwenhuis schreef:

    Dank voor je mooie advies Karolien! Het is inderdaad heel helpend om de verschillende stemmen te splitsen, om hen in detail te (h) erkennen door het geven van een persoonlijke naam. Zo werk ik in de coaching vaak met de voice dialogue methodiek. De coachee geeft dan iedere stem een stoel, een eigen plek met bijbehorende naam. Dit in combinatie met de verschillende referentiekaders van de enneagramtypen, werkt samen heel krachtig. Omdat de coachee kan zoeken naar de wenselijke plek voor verschillende stemmen. En zo stemmen los kan laten. Mooi hoe jij vanuit mildheid naar jouw stemmen kunt kijken. Dat is een prachtige stap in een ontwikkelproces!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

« »