Waarom strijd en polarisatie?

Wij worden allemaal uit eenheid geboren.

Hoe ontstaat strijd en conflict in onszelf of met anderen?

Psychologische ontwikkeling

Als baby kennen we nog geen ik of jij, we zijn nog één met onze opvoeders en omgeving. We hebben nog geen ik-besef, we zijn ons nog niet bewust van onze eigen individuele identiteit. Dat ontstaat pas tijdens het opgroeien, dan raken we het gevoel van eenheid langzaam kwijt.

Als peuter verdedigen we ons al op verschillende manieren: “ik ben 2,
dus ik zeg nee”. De peuter wordt zich langzaam bewust van ‘ik en jij’. Wanneer we het gevoel hebben dat we ons moeten verdedigen wordt het vanzelf ‘ik tegen jij’.

Discriminatie, dualiteit en non-dualiteit

Peuters verdedigen wel hun eigen ik, maar discrimineren andere groepen nog niet, ze maken nog geen onderscheid tussen groepen. Pas op latere leeftijd in onze psychologische ontwikkeling, leren we, dat als we bij de ene groep horen, we schijnbaar niet bij de andere groep horen. Dan ontstaat er twee polen:‘wij en zij’. Bij een verdediging wordt het al snel ‘wij tegen zij’.

Als je bij de ene club hoort, betekent het vaak dat je tegen de andere club bent.
– Pieter Derks (Cabaretier)

De wereld zien vanuit het concept ‘Ik en jij’ is een dualiteit zien. Net als ‘wij en zij’ toont het een tweevoudigheid, een tegenstelling.

We kunnen de werkelijkheid echter ook bekijken vanuit non-duaal perspectief.
Non-dualiteit is eenheid, het gevoel van gezamenlijkheid. Je zou dit kunnen zien als God*, of het Goddelijke in ons, (omdat de ander zien als jezelf, compassie brengt.)

Orthodox

Een orthodoxe overtuiging vanuit welke religie of ideologie ook, zorgt voor polarisatie. Het radicale benadrukken van tegenstelling roept spanning, strijd en dus dualiteit op. Het effect ervan is verdediging van ieders eigen identiteit, wat maakt dat we de eenheid niet meer voelen. We verliezen tijdens het conflict de eenheid waar we vandaan komen uit het oog, de eenheid die we in werkelijkheid zijn.

Ervaring van dualiteit of non-dualiteit

In iedere duale pittige discussie is het te merken: we raken in conflict met de ander en in strijd met onszelf. Je hart gaat sneller kloppen, ademhaling schiet omhoog, argumenten worden zwart-wit en stemmen worden harder en feller. Je hele lichaam staat in verdedigingsmodus
en het gesprek met die ander gaat hard tegen hard. We horen en zien de ander niet echt meer en raken uit contact. Agressie wekt meer agressie op vanwege verdedigingsmechanismen die aan staan.

Dit in tegenstelling met hoe je eenheid kunt ervaren in je lichaam. Je merkt ontspanning, rust en ruimte, adem vertraagt en hartslag ontspant. Mensen vertellen me dat ze een dergelijke ervaring hebben van nondualiteit als ze een baby diep in de ogen kijken, bovenop een bergtop zich één voelen met de wereld of onder de sterrenhemel verbinding ervaren. Je komt dan tot rust bij jezelf in contact met eenheid, je maakt verbinding met het Goddelijke deel in je: met de essentie.

Identificatie en zelfbeeld

Ongeacht of die identiteit te maken heeft met sekse, met LHBT zijn, een specifiek enneagramtype, huidskleur of een bepaalde nationaliteit of leeftijd hebben, het vormt ons zelfbeeld. We identificeren mogelijk met ons geloof, politieke voorkeur of rol in de samenleving. Deze (on)bewuste identificatie vormt het zelfbeeld van wie we denken te zijn.

Starre mening en orthodoxe visie: of bestaat goed en fout?

Een mening stevig neerzetten maakt de dialoog star. Je zou kunnen zeggen dat je met iedere stellige mening (met je aandacht) weg beweegt van de eenheid die we zijn.
Hoe orthodoxer de mening, hoe meer dualiteit en strijd. Simpel gezegd: door een mening te poneren zeg je eigenlijk: deze mening is goed. Bijvoorbeeld: heteroseksualiteit is goed, blank zijn is goed, Nederlanders zijn goed. Onbedoeld kan iemand anders, met een andere eigen mening en identiteit, het gevoel krijgen dat zijn of haar mening dan dus wel fout zou moeten zijn. Dit roept boosheid, verdriet en angst en een verdedigingsreactie op. Voordat we er erg in hebben, zitten we in een rollercoaster van strijd. Zo raken we elkaar kwijt, zo verliezen we onszelf in een verhitte, duale discussie over goed en fout.

God is liefde

Door een visie stellig neer te zetten, bewegen we weg van eenheid, weg van dualiteit, weg van God. God zou je kunnen zien als de eenheid binnen in ons, als delen van onszelf die onze persoonlijkheid overstijgen. Daar waar geen goed of fout is maar liefde. Liefde komt uit ons gevoel, uit ons hart, we voelen ons verbonden met het grote geheel.

Er is maar één land: de aarde,
er is maar één volk: de mensheid,
er is maar één geloof: de liefde.
-Floor Wibaut (1859-1936) – oud-wethouder Amsterdam

Door het stellen van een stevige mening sluiten we groepen buiten. De kunst is om als volwassene terug te bewegen naar eenheid door: naast aandacht voor de mening in ons hoofd, ook aandacht te geven aan wat ons hart en lijf zegt.

Kans: uitnodiging tot onderzoek

En ja, je hebt gelijk, ook dit wat ik hier schrijf, is slechts een mening. Maar in ieder geval een mening die mensen bij elkaar brengt, die eenheid weer wil laten ervaren. Hoe? Door je uit te nodigen om je meningen te onderzoeken. Omdat iedere mening die je in jezelf voelt opborrelen, een kans is. Een kans om te onderzoeken, observeren of de mening een verdediging van je eigen identiteit is of een mening die uit eenheid voortkomt, die gericht is op samen, op acceptatie van elkaar, op liefde.

Omdat alles wat je aandacht geeft, groeit, ben ik nieuwsgierig naar wanneer jij je verbonden voelde met het grote geheel. Wil je jouw ervaring met ons delen? Dan laten we samen de ervaring van eenheid groeien. Met je antwoord inspireer je anderen wellicht, om ook een dergelijke situatie op te zoeken. Wanneer je dit deelt in het onderstaande commentaarveld ontvang je

het E-book:‘van zelfafwijzing naar zelfwaardering in 4 stappen’

Zo brengen we samen meer begrip en compassie in onze wereld.

Bedankt voor je aandacht!
Op jouw persoonlijke groei!

*God wordt hier gezien als de energie binnen in ieder mens die verbinding en liefde met de ander ervaart. In verschillende geloofs- of levensovertuigingen heeft deze Goddelijke energie een andere naam of andere betekenis gekregen. Als het woord God je triggert, te veel je verdediging aanwakkert, kun je ervoor kiezen om bijvoorbeeld het meer neutrale woord ‘Licht’ of ‘energie’ ervoor in de plaats te lezen.