Verlies jij wel eens de grip op jezelf?

Deze vraag word me vaker gesteld, sinds ik de missie formuleerde ‘het Zelfkennislab geeft je grip op je gedachte, gevoel en gedrag.’ En ja sorry, ik ben ook een mens, dus ik verlies me wel eens in mijn persoonlijkheid.

De verwachting bij persoonlijke ontwikkeling is vaak een gestage rechte lijn omhoog. De praktijk is veel weerbarstiger zoals de oranje lijn in de grafiek laat zien. Niettemin blijft die lijn van ontwikkeling -over het grote geheel gezien- stijgen bij jou en bij mij. Dat is waardevol, ondanks de teleurstelling die je misschien soms kent, wanneer je aan de hoge verwachting terug denkt.

Een voorbeeld waarin ik me liet gaan en mijn grip verloor, was onlangs tijdens een workshop over websites bouwen. Er kwam een boeiend gesprek op gang over hoe snel mensen zich laten verleiden tot een quick fix en moeilijk het is om discipline op te brengen om werkelijk te veranderen. Het raakte me in mijn frustratie over het gebrek aan zelfmanagement bij mensen.

Ik merkte dat ik harder ging praten, pittiger woorden ging gebruiken. Hoe dol ik ook ben op een lekker stevige discussie, ik heb inmiddels geleerd dat dit niet voor iedereen geldt. De trigger was voor mij het gesprek over gemis aan daadkracht bij mensen, men kan moeilijk prioriteren en focus houden. Hierop coach ik mensen in mijn werk…

Zelfobservatie en gewaarzijn

Ik sloeg wat door in mijn heftigheid, en merkte terwijl ik sprak, wat ik zei en hoe ik dat deed. Het lukt me om zelfobservatie toe te passen, ik nam mezelf waar tijdens het gesprek. Daarvoor is een zekere afstand nodig tussen gedrag en de neutrale waarnemer in jezelf. Ik was me bewust van mijn functioneren omdat mijn innerlijke waarnemer ‘wakker’ was.

Daardoor merkte ik mijn heftigheid op en kon ik het eerder stoppen. Ik nam de frustratie waar en ervaarde dat gevoel in mijn lichaam, ademhaling kwam omhoog, een zwaarte in mijn maag, een prikkelende onrust vormde snelle bewegingen met armen.

Persoonlijke ontwikkeling

Vroeger en nu

Tien jaar geleden was dat wel anders, toen verloor ik mezelf uit het oog in een dergelijke discussie. Ik was me nauwelijks bewust van verbale of non-verbale communicatie met als gevolg dat ik soms mensen met mijn heftigheid onbedoeld kwetste. Ik verdedigde mijn meningen omdat ik dacht dat die mening een deel van mij was, ik identificeerde me er mee en kon er moeilijk los van komen.

Na zo’n discussie of conflict, kreeg ik dan steevast strijd met mezelf “had ik dit maar gedaan, had ik dat maar gezegd”. Ik had last van een vol hoofd met gedachten en frustraties. Het was nooit goed genoeg, was weinig tevreden met mezelf en als de neerwaartse spiraal in werking was, kon ik over die schuldgevoelens bevestiging gaan vragen om me heen. Bevestiging die nodig was/leek om mijn tanende zelfvertrouwen een stevige oppepper te geven.

Innerlijke criticus ontspannen

Het fijne aan een vergelijking met tien jaar geleden is, dat je de stappen die je gemaakt hebt in persoonlijke ontwikkeling, bewust wordt. Ik vraag het ook vaak aan mensen in het begin van een coachtraject als ze vinden dat ze te weinig ontwikkelen. Ik vraag het nu aan jou, als lezer: “hoe was jij tien jaar geleden, wat lukte je toen nog niet en nu al wel?

Vaak is er dan het besef dat een van de dingen die zich ontwikkelden, het ontspannen van de innerlijke criticus is. Ook in bovenstaand voorbeeld kwam mijn innerlijke criticus op. Die stem die zegt “potverdorie, nu doe je het weer, doe toch niet zo heftig, ben gewoon vriendelijk tegen mensen”. De winst van persoonlijke ontwikkeling is de afstand tussen mijn innerlijke neutrale waarnemer en de innerlijke criticus, als twee verschillende stemmen in mezelf.

Met afstand kijken en waarnemen

De innerlijke neutrale waarnemer weet dat de criticus slechts een gedachte is in mijn hoofd, een gedachte die ik los kan laten en geen aandacht hoef te geven. Door dit keer op keer te beoefenen, ontstaat er rust in mijn hoofd en groei van zelfvertrouwen. Belangrijker nog dan vermindering van strijd diep binnen in mij, is de vermindering van conflict met anderen. Door oefenen met de innerlijke waarnemer, creëer ik afstand tot mijn gedachten en kan ik ze loslaten omdat ze minder belangrijk zijn. Ik krijg meer compassie en waardering voor mezelf en anderen.

You don’t get the enneagram, if you don’t get the inner observer. – Helen Palmer

Het enneagram is een psychologisch model met 9 typen, welke je diepste drijfveren tonen: de motivatie achter je gedrag.
De quote zegt met andere woorden: je begrijpt het enneagram niet als je slechts je enneagramtype herkent. Je kent het enneagram pas echt, wanneer je actief, dagelijks werkt met beoefenen van je innerlijke waarnemer. Het eerste is slechts het model van het enneagram, het tweede is een onderdeel van de methode voor persoonlijke ontwikkeling die het enneagram rijk is.

The inner observer is the vehicle for spiritual evolution. – Helen Palmer

Frustratie is liefde?

De meerwaarde van stil leren staan bij mijn innerlijke waarnemer was in het voorbeeld, dat ik de frustratie over gemis aan zelfmanagement bij mensen, in mezelf kon onderzoeken. Niet vanuit een analyse, zoals ik vroeger deed. Maar vanuit welk gevoel de frustratie toonde. Ik merkte een verkramping op in mijn keel. Toen ik daar bij bleef met mijn aandacht nam ik verdriet waar. Een soort droevig, somber gevoel over het gemis aan discipline en daadkracht, onmacht over het gebrek aan zelfmanagement bij mensen en de strijd waarin ze vast lijken te zitten.

Daar kwam een diep oer-gevoel bij van het mensen gunnen dat ze meer grip op hun gedachte, gevoel en gedrag krijgen. Vreemd genoeg kwam ik in mijn onderzoek uit op dat ik zo van mensen hou, dat ik hun voor pijn en frustratie wil behoeden. Dus mijn frustratie kwam voort uit liefde en waardering…

Inzicht en aandachttraining

Dat was een inzicht! Frustratie bracht natuurlijk een heel ander gevoel in mijn lichaam teweeg dan liefde en waardering dat doet. Dat kun je je vast goed voorstellen.Ik wil geven vanuit liefde en waardering voor mensen. Ik wil hen grip geven op hun aandacht, zodat iedere pittige situatie die het leven brengt, hanteerbaar en draagbaar wordt. Daar maak ik me sterk voor en ga ik mee aan de slag!

Wil jij ook je innerlijke waarnemer trainen om minder strijd in jezelf te hebben en minder conflict met anderen? Dan wil ik je graag helpen in een coachtraject.

Ik ben nieuwsgierig naar hoe jij jezelf neutraal en ontvankelijk waarneemt. Hiermee inspireer je anderen.
Dat waardeer ik van harte en ik stuur je daarom het e-book op. Daarom ontvang je na je reactie het E-book: ‘van zelfafwijzing naar zelfwaardering in 4 stappen’. Zo brengen we samen meer aandacht en waardering in onze wereld.
Bedankt voor je aandacht! Op jouw persoonlijke groei!

ZelfkennisLab - blog - E-book
Delen via FacebookDelen via TwitterDelen via Google+Delen via LinkedInDelen via E-mail

2 reacties op “Verlies jij wel eens de grip op jezelf?”

  • Renske schreef:

    Die innerlijke neutrale waarnemer die wil ik wel als maatje! Helder en waarde(n)volle blog.

  • Vick Nieuwenhuis schreef:

    Dat is helpend Renske, de innerlijke waarnemer als maatje en steun zien. Dankjewel voor je respons! Mijn ervaring is, hoe meer aandacht je de neutrale waarnemer geeft, hoe vaker ze aanwezig is en rust brengt. Ik hoop dat het E-book je ook inspireert. Hartelijke groet, Vick

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

« »